Dlaczego lawenda...

Kocham lawendę za jej kojący zapach, z cieszącą oczy barwę kwiatów, a nade wszystko, za jej wyjątkowe właściwości, które sprawiają, że sięgam po nią z zaufaniem graniczącym z pewnością. 

Ta, kwitnąca latem krzewinka o pięknych, fioletowych kwiatach jest jedną z najcenniejszych roślin stosowanych w medycynie ludowej i kosmetyce naturalnej. Rozkwita w czerwcu a kwiaty utrzymują się nawet do później jesieni (mamy grudzień, a lawenda za oknem wciąż u nas kwitnie), a sama roślina wydziela intensywny, przyjemny zapach. Starożytni wykorzystywali lawendę do aromatyzowania kąpieli, a spalane gałązki tej roślinki stanowiły element kadzideł, których woń miała chronić przed chorobami zakaźnymi. Stosowano ją do leczenia przeziębień  i innych chorób. O zaletach lawendy pisała słynna zielarka, św. Hildegarda, która w średniowieczu  spisała medyczne księgi oparte w większości na tradycji ludowej.  Zakonnicy wykorzystywali lawendę również jako walutę wymienną w handlu z innymi zakonami. 

Lawenda pochodzi z basenu Morza Śródziemnego, dość wcześnie jednak zawędrowała do Francji, a potem do Anglii. Dziś uprawiana jest w obu tych krajach, a także we Włoszech i Hiszpanii. Coraz częściej możemy spotkać ją także w rodzimych ogrodach. 

                Lawenda jest bogata w składniki aktywne,  m.in. garbniki, trójterpeny, kumaryny, antocyjany, kwasy organiczne, sole mineralne a przede wszystkim olejek eteryczny.  To on jest głównym skarbem tej delikatnej, a przecież tak pełnej mocy rośliny. Persowie, Grecy i Rzymianie używali olejku lawendowego, co dokumentują zachowane pisma starożytnych. Jedną z pierwszych zaobserwowanych właściwości olejku lawendowego  jest działanie przyspieszające gojenie się ran i oparzeń. Została ona również udowodniona w sposób naukowy. Olejek koi także ból i świąd po ukąszeniu owadów, a jego zapach odstrasza komary. 

Kosmetyka wykorzystuje odkażające, antybakteryjne, przeciwgrzybicze i kojące działanie olejku lawendowego. Uspakajające i antydepresyjne właściwości olejku sprawdzają się doskonale w połączeniu z relaksacyjnym masażem. Jej zapach odpręża, łagodzi stresy, uwalnia od napięć i ułatwia zasypianie. Inhalacje z olejkiem eterycznym z lawendy wspomagają leczenie stanów zapalnych zatok i nieżytów górnych dróg oddechowych. 

Odkażające właściwości lawendy doskonale sprawdzają się w pielęgnacji cery trądzikowej i problematycznej. Łagodzi ona stany zapalne, zapobiega wtórnym infekcjom, powstawaniu podrażnień i wyprysków. Hamuje także namnażanie się drobnoustrojów chorobotwórczych. Jej aseptyczne działanie jest także dobrym rozwiązaniem w pielęgnacji stóp z nadpotliwością i włosów przetłuszczających się, z tendencją do łupieżu. Właściwie nie ma takiej dziedziny kosmetyki pielęgnacyjnej, w której lawendy nie można by zastosować. Kremy, balsamy, czy szampony z ekstraktem z lawendy mogą być bezpiecznie stosowane przez wszystkich. Czysty olejek lawendowy ze względu na intensywne działanie, w niektórych przypadkach wymaga większej ostrożności. Nie należy stosować go u kobiet w okresie ciąży. 

Markę Sylveco odkryłam przypadkiem, przy okazji uczestnictwa firmy, w której pracuję, w imprezie pod nazwą Estetyka Natura (czy jakoś tak;) ). Przechodziłam kilkakrotnie obok ich stoiska, ale, jak to zwykle na takich imprezach bywa, nie utkwili mi szczególnie w pamięci. To w sumie dziwne, gdyż z łatwością zapamiętuję nazwy firm produkujących kosmetyki naturalne. Jak się jednak okazało, coś w głowie utkwiło. Idąc do pracy, jakieś dwa tygodnie temu, zahaczyłam o pobliski sklep zielarski w celu uzupełnienia zapasów olejków eterycznych. Na półce z kosmetykami zauważyłam znane mi już logo Sylveco. Ponieważ cena była dość przystępna, uznałam, że warto spróbować. Cóż......WARTO BYŁO !!!!!
Wybrałam Lekki krem rokitnikowy uznając, że na dwóch etatach moja skóra musi być niezwykle zmęczona, poszarzała i niedotleniona. Estetyczne opakowanie było oczywiście aspektem zachęcającym, jednak ostatecznie przekonał mnie skład preparatu:
- olej z pestek winogron - odbudowuje cement międzykomórkowy, zmiękcza naskórek, regeneruje go i chroni przed szkodliwym wpływem środowiska zewnetrznego;
- olej sojowy - bogaty w fitosterole i witaminę E, wspomaga naturalną barierę ochronną, łagodzi stany zapalne i podrażnienia;
- olej rokitnikowy- bogaty we flawonoidy, karotenoidy i witaminy, szczególnie witaminę C; silnie regeneruje, eliminuje wolne rodniki, częściowo pochłania promienie słoneczne;
- masło karite - bogate w kwasy tłuszczowe i witaminy; poprawia jakość cementu międzykomórkowego; przyspiesza proces regeneracji naskórka, jest naturalnym filtrem przeciwsłonecznym;
- olej arganowy - silnie regeneruje i chroni skórę, łagodzi objawy alergii i negatywnego wpływu słońca; wygładza, uelastycznia, działa przeciwrodnikowo;
- olej jojoba - odbudowuje cement międzykomórkowy, normalizuje funkcje gruczołów łojowych, przyspiesza regenerację skóry, stymuluje proces odnowy naskórkowej;
- betulina - działa antyoksydacyjnie i przeciwnowotworowo, hamuje stany zapalne i stymuluje układ odpornościowy skóry, antyseptyczny i  antyalergiczny, poprawia syntezę włókien podporowych;
- witamina E - silny antyoksydant, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, chroni przed utlenianiem lipidy naskórka, zapobiega degradacji włokien kolagenowych, spowalnia proces starzenia skóry;
- ekstrakt z aloesu - przyspiesza procesy naprawcze, regeneruje,  działa kojąco, przeciwzapalnie i łagodząco, silnie antyseptyczny, pobudza również aktywność fibroblastów;
- alantoina - stymuluje procesy naprawcze, koi i łagodzi podrażnienia;
- ekstrakt z mydlnicy lekarskiej - ułatwia przenikanie składników aktywnych, zmiękcza i oczyszcza;
- lupeol - naturalny kwas salicylowy; działa antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie; stymuluje syntezę kolagenu, ujędrnia i uelastycznia;
- kwas oleanolowy - przeciwzapalny, antyseptyczny, hamuje rozwój komórek nowotworowych
- kwas betulinowy - zapobiega powstawaniu nowotworów skórnych
Czy coś więcej trzeba pisać? Taki skład to skarb dla cery przesuszonej, odwodnionej, która lubi się łuszczyć i jest wrażliwa. Mimo dużej zawartości olei wszelakich kremik ma lekką konsystencję, idealnie się wchłania. Dużym plusem jest higieniczne opakowanie typu airless, nie ma potrzeby wkładać palców do słoiczka z kremem dzięki czemu dłużej będzie nam służyć.
Obserwacje po dwóch tygodniach regularnego stosowania: skóra wygładzona, wyrównany koloryt, czuć wyraźną poprawę nawilżenia, zniknęło łuszczenie i denerwujące swędzenie w okolicach skrzydełek nosa i na kościach jarzmowych. Naskórek zdecydowanie bardziej miękki.
Pierwsza próba z kremami Sylveco zachęciła mnie do dalszego korzystania z ich produktów. Mam w planach zakup kremu do stóp i balsamu brzozowego z betuliną. Póki co jednak - Rokitnik rządzi :)) To najlepiej wydane 23zł w ostatnim czasie.

Alterra Körperöl Limette & Olive

Cóż, pogoda za oknem nie sprzyja majowym wędrówkom. Postanowiłam zatem w końcu zabrać się
za jakieś recenzje. A skoro zaczynam, to najlepiej od czegoś, czego opis sprawi mi ogromną przyjemność. Na pierwszy ogień - olejek do ciała Alterra z limonką i oliwą z oliwek.

Olejek dostępny w sklepach sieci Rossmann, podobnie jak inne produkty z tej linii, o których pewnie wspomnę jeszcze nie raz. Wspomnę, ponieważ żaden z tych preparatów nigdy mnie nie zawiódł i z przyjemnością do nich wracam. Ale do rzeczy: )

W składzie olejku znajdziemy: olej z kiełków kukurydzy, olej ze słodkich migdałów, olej z pestek winogron, olej z nasion wiesiołka dwuletniego, oliwa z oliwek, olejek z pomarańczy, olej jojoba, olej sojowy, witaminę E, bisabolol, olejek z trawy cytrynowej, olej z nasion słonecznika, olejek ze skórki mandarynki, olejek ylang ylang, ekstrakt z liści aloesu, naturalne substancje zapachowe. Składniki preparatu są w 100% naturalne, pochodzą w zdecydowanej większości z organicznych upraw certyfikowanych

Taki skład pozwala nam sądzić, że preparat będzie doskonale uzupełniał braki w barierze naskórkowej. Idealnie natłuszcza skórę dostarczając jej niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, co jest niezwykle istotne przy skórach przesuszonych, gdzie zaburzona jest naturalna produkcja ceramidów. NNKT bowiem stanowią 75% składu ceramidów. Odpowiedni poziom natłuszczenia pozwala utrzymać właściwy stopień nawilżenia naskórka, dzięki czemu skóra staje się jędrna, bardziej elastyczna. Kosmetyk zawiera substancje, które łagodzą podrażnienia, świetnie więc sprawdza się u osób ze skórą wrażliwą.
Zapach na pewno przypadnie do gusty wszystkim tym, którzy cenią sobie naturalność. Jest świeży, subtelny cytrusowo - ziołowy. Utrzymuje się na skórze przez cały dzień, co z mojego punktu widzenia jest zaletą :)

Olejek łatwiej rozprowadza się na wilgotnej skórze, dlatego ja aplikuję go zaraz po prysznicu, choć na suchą skórę również się nadaje jeśli damy mu chwilę, by się wchłonął. 

Reasumując, polecam preparat z czystym sumieniem wszystkim fanom kosmetyki naturalnej, a także wszystkim tym, którzy szukają czegoś, co szybko przywróci nawilżenie skóry.

Jak zbudowana jest ludzka skóra - cz.2 - Przydatki

W poprzednim poście skupiłam się na opisie najważniejszych struktur skóry. Jednak należy pamiętać, że bardzo ważnymi jej elementami są tzw. przydatki. Często mówimy o przydatkach skóry, ale tak naprawdę twory te powstają z tego samego nabłonka, który tworzy nasz naskórek.

1. Włosy

Powstają w mieszkach włosowych, małych wgłębieniach warstwy podstawnej naskórka, sięgających w głąb skóry właściwej. W dużym skrócie włos można podzielić na łodygę - część wystającą ponad powierzchnię skóry - i korzeń włosa znajdujący się wewnątrz mieszka włosowego. Pogrubione zakończenie korzenia włosa nazywamy cebulką włosową lub opuszką. W jej wgłębieniu znajduje się brodawka włosowa przez którą włos uzyskuje połączenie z naczyniami krwionośnymi i nerwami. Włosowate naczynia krwionośne zaopatrują włos w substancje odżywcze. 

Komórki, które bezpośrednio przykrywają brodawkę włosową, nazywa się powszechnie macierzą włosa. W wyniku mitotycznych podziałów tychże komórek powstają komórki potomne, które są przesuwane ku górze. Dzięki temu włos przyrasta na długość. 

Wnętrze łodygi włosa nazywamy korą, część zewnętrzną stanowi osłonka, zbudowana z nachodzących na siebie dachówkowato łusek. 

Do mieszka włosowego przylega mięsień, zwany często przywłośnym lub naprężaczem. Jego skurcz powoduje, że włosy "stają dęba". Dzieje się tak np. pod wpływem zimna, czy strachu. Oprócz tego z mieszkiem włosowym w jego górnej części połączony jest gruczoł łojowy.

ryc.1 Budowa włosa - źródło: internet -  peruka-sc.pl

Włosy rosną skokowo, a w trakcie ich wzrostu możemy wyróżnić trzy głównie fazy:

 - Anagen - faza aktywnego wzrostu. Komórki macierzy ulegają szybkim podziałom, włos przyrasta na długość. Trwa to zwykle od 2 do 6 lat.

- Katagen  - nazywany fazą przejściową. Podział komórkowy ulega spowolnieniu i zanika. Brodawka włosowa nie dostarcza już wystarczających ilości substancji odżywczych. Komórki macierzy odrywają się od brodawki, a mieszek włosowy kurczy się. Faza ta trwa zwykle 2-3 tygodnie.

- Telogen - faza spoczynku. Cebulka włosowa została już przesunięta tuż pod gruczoł łojowy. Mówimy tu o tzw. włosach kolbowatych, ponieważ cebulka ulega znacznemu pogrubieniu. Brodawka włosowa na nowo podejmuje swoje funkcje dzięki czemu pod wypadającym włosem pojawia się zalążek nowego. Faza spoczynku trwa 2 do 4 miesięcy. 

W zdrowym organizmie w fazie anagenu znajduje się około 85 %, 14 % w fazie telogenu a 1% w fazie przejściowej. 

ryc.2 Fazy wzrostu włosa - źródło: www.stoplysieniu.pl

Włosy na ciele człowieka dzielimy na trzy typy:

- włos szczeciniasty - rzęsy i brwi, a także owłosienie nosa i uszu;
- włosy długie - włosy na głowie, zarost, włosy łonowe i włosy pod pachami;

- włosy meszkowe - pozostałe owłosienie ciała.

2. Paznokcie

Paznokieć, podobnie jak włos, zbudowany jest z białka keratynowego. Płytka paznokciowa to twór złożony z wielu warstw bardzo ściśle do siebie przylegających komórek. Otoczona jest ona wałem paznokciowym, który z kolei zakończony jest obrąbkiem naskórkowym. Obrąbek zabezpiecza wał przed wnikaniem weń drobnoustrojów chorobotwórczych, dlatego wycinanie go nie jest zabiegiem wskazanym i może przynieść więcej szkody niż pożytku, szczególnie jeśli jest wykonywany przez niedoświadczone osoby lub przy użyciu nieprofesjonalnych narzędzi.
Paznokieć wyrasta z miejsca nazywanego macierzą. Widoczna jej część to charakterystyczny, białawy półksiężyc - obłączek. To miejsce również zabezpieczone jest obrąbkiem naskórkowy, co chroni macierz przed zanieczyszczeniami i zakażeniami. Płytka paznokcia przesuwa się po łożysku, miejscu silnie unerwionym i ukrwionym. W trakcie wzrostu paznokieć traci w końcu kontakt z łożyskiem i powstaje tzw. wolny brzeg.
Zdrowa płytka paznokcia jest gładka, przejrzysta, lekko zaróżowiona. Wszelkie odstępstwa od tej normy mogą świadczyć o urazach lub chorobach toczących się w obrębie samego paznokcia czy też w innych obszarach organizmu. Paznokieć bowiem może stanowić element diagnostyczny.
Tempo wzrostu paznokcia to około 0,1 mm na dzień. Charakterystyczne jest to, że paznokcie dłoni rosną szybciej niż stóp. Przyspieszony wzrost da się również zaobserwować wiosną i latem, natomiast spowolnienie zimą. Podaje się, że paznokcie rosną najszybciej w trzeciej dekadzie życia.

ryc.3 Budowa paznokcia - źródło: D. Nowicka  "Dermatologia"

3. Gruczoł łojowy

Jak już wcześniej wspomniałam gruczoły łojowe są połączone z mieszkami włosowymi. Tzw. wolne gruczoły łojowe znajdują się jedynie na pograniczu skóry i błony śluzowej np. czerwień warg. O gruczołach łojowych mówimy, że są holokrynne, co jest związane ze sposobem w jaki wydzielają sebum. Oznacza to, że w wydzielinę gruczołu przekształcana jest cała komórka. Pozostaje jedynie zewnętrzna warstwa komórek, która poprzez podziały wytwarza nowe komórki gruczołu. Wytworem gruczołów jest sebum, składające się m. in ze skwalenu, cholesterolu, wolnych kwasów tłuszczowych i trójglicerydów. Proces wydzielania sebum jest sterowany przede wszystkim przez układ hormonalny (estrogeny hamują jego wydzielanie, a androgeny działają pobudzająco). 

Najwięcej gruczołów łojowych znajduje się na twarzy i głowie, natomiast nie występują na wnętrzach dłoni i podeszwach stóp.
Wydzielina gruczołów łojowych wraz z potem i lipidami cementu międzykomórkowego tworzy płaszcz hydrolipidowy  - emulsję pokrywającą powierzchnie warstwy rogowej naskórka.

ryc.4 Gruczoł łojowy - źródło: www.meskiezdrowie.pl

4. Gruczoły potowe

Na skórze człowiek występują dwa rodzaje gruczołów potowych:

 - ekrynowe - znajdujące się na całym ciele, a w przeważającej ilości na podeszwach dłoni i stóp. Funkcjonowanie tych gruczołów regulowane jest przez układ nerwowy i zmiany temperatury. Gruczoły ekrynowe są aktywne od urodzenia a świeży pot przez nie wydzielany pozbawiony jest koloru i zapachu, składa się w głównej mierze z wody i rozpuszczonych w niej związków organicznych i nieorganicznych. 

- apokrynowe - gruczoły, które podlegają regulacji hormonalnej. Uaktywniają się w okresie dorastania i prawdopodobnie są pozostałością po zwierzęcych gruczołach zapachowych. Znajdują się przede wszystkim w okolicach narządów płciowych, brodawek sutkowych i dołów pachowych. Ujście gruczołu apokrynowego jest jest wspólne z mieszkiem włosowych i ujściem gruczołu łojowego. Pot, oprócz składników potu ekrynowego, zawiera także składniki lipidowe i fragmenty komórek. Określa on indywidualną woń człowieka. Ze względu na dużą zawartość związków organicznych ulega rozkładowi przez bakterie i wówczas wydziela silny zapach. 

5. Płaszcz hydrolipidowy

Jest to emulsja złożona z wydzielin gruczołów potowych i łojowych, a także z lipidów cementu międzykomórkowego warstwy rogowej naskórka.  Emulsja pokrywa powierzchnię naskórka i spełnia funkcję ochronną przeciwko zakażeniom drobnoustrojami chorobotwórczymi. Prawidłowy płaszcz hydrolipidowy pozwala szybko przywrócić naturalne pH naskórka, nawet po kontakcie z detergentami. 

Dodatkowo płaszcz zabezpiecza przed nadmiernym odparowywaniem wody z naskórka dzięki czemu przyczynia się do zachowania optymalnego poziomu nawilżenia, a co za tym idzie zapewnia skórze zdrowy i młody wygląd na dłużej.

Agresywne związki powierzchniowo czynne będą zaburzały funkcjonowanie płaszcza hydrolipidowego, dlatego należy uważnie dobierać preparaty do demakijażu i codziennego mycia, jak również racjonalnie stosować wszelkiego rodzaju złuszczania naskórka. Najlepiej tego typu zabiegi ustalić ze specjalistą.

6. Funkcje skóry

Główne funkcje skóry człowieka to:

- ochrona przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi: chemicznymi, fizycznymi, mechanicznymi i biologicznymi;

- uczestnictwo w regulacji cieplnej organizmu;

- udział w procesach wydzielniczych;

- synteza witaminy D;

- odbieranie bodźców ze świata zewnętrznego - narząd czucia;
- czynny udział w metabolizmie wielu substancji;

- zabezpiecza organizm przed utratą wody
- magazynowanie substancji energetycznych - tkanka podskórna.

ryc.5 - Funkcje skóry - źródło: internet

Jak zbudowana jest ludzka skóra cz. I

Skóra jest tworem niejednorodnym, złożonym  z kilku, piętrowo ułożonych na sobie warstw. Stanowi ona największy organ ludzkiego ciała. U przeciętnego, dorosłego człowieka powierzchnia skóry wynosi ok. 2m² a jej waga wraz z tkanką podskórną waha się między 15 a 20 kg.

     1. Naskórek
Najbardziej zewnętrzną warstwą skóry jest naskórek. Zbudowany jest on w większości z żywych komórek nazywanych keratynocytami. W procesie keratynizacji keratynocyty ulegają przekształceniom tworząc kolejne warstwy.  W końcowym etapie tego procesu tracą jądro komórkowe i ulegają zmianie w martwe korneocyty.

      Warstwa podstawna

Najgłębiej położona warstwa naskórka, leży bezpośrednio na błonie podstawnej stanowiącej skórno-naskórkową granicę. Warstwa ta, nazywana często rozrodczą, zbudowana jest z jednego rzędu walcowatych komórek, zawierających duże jądra komórkowe. Komórki tej warstwy ulegają podziałom mitotycznym na skutek czego powstają komórki potomne, z których część ulega dalszym podziałom, a część jest przesuwana ku górze i w końcowym etapie keratynizacji ulega złuszczeniu.

W warstwie podstawnej, oprócz keratynocytów występują również komórki barwnikowe – melanocyty, odpowiedzialne za wytwarzanie barwnika – melaniny. Główną funkcją melaniny jest ochrona przed szkodliwym wpływem promieniowania UV. W organizmie człowieka wyróżnić możemy eumelaninę, brązowo-czarny barwnik przeważający u osób o ciemnym fototypie. Ma ona dużą zdolność pochłaniania promieniowania w jego różnych zakresach. Drugi rodzaj barwnika - feomelanina - przeważa w jasnych - czerwono- żółtych typach skóry. i wykazuje słabą zdolność do pochłaniania promieniowania. Ogólna ilość melaniny, ale także przewaga jednego z jej  typów, to główne czynniki, które decydują o kolorze skóry człowieka. Nie ma tu znaczenia ilość melanocytów, główny wpływ ma ich aktywność.

Drugim rodzajem komórek występujących w warstwie podstawnej naskórka są komórki Langerhansa, które zapoczątkowują odpowiedź immunologiczną organizmu, a wraz z limfocytami T są podstawą układu odpornościowego skóry. 

Trzeci rodzaj komórek tej warstwy to komórki Merkla, które odbierają bodźce czuciowe, ale są prawdopodobnie także punktem wyjścia dla niektórych nowotworów skórnych.

Warstwa kolczysta

Jest zbudowana z warstwowo ułożonych komórek o wielobocznym kształcie, które ulegają spłaszczeniu w kierunku powierzchni naskórka. Łączą się między sobą strukturami nazywanymi desmosomami, a przestrzenie międzykomórkowe wypełnia substancja złożona z białek i mukopolisacharydów, tzw. desmogleina. Ilość rzędów komórek warstwy kolczystej zmniejsza się wraz z wiekiem, co jest oczywiście związane z procesem starzenia. Warstwa kolczysta wraz z podstawną określane są mianem warstwy Malphighiego i stanowią żywą część naskórka.

Warstwa ziarnista

Jej komórki przybierają spłaszczony, wrzecionowaty kształt. To tu rozpoczyna się właściwy proces keratynizacji. W komórkach widoczne są ziarnistości keratohialiny, białka, z którego potem powstanie keratyna. Warstwę tę utożsamia się często z tzw. barierą Reina, która blokuje przenikanie wody i wielu innych substancji ze środowiska zewnętrznego w głąb naskórka i skóry. Na poziomie warstwy ziarnistej obecne są także ziarnistości lipidowe, które dają początek lipidom warstwy rogowej.

Warstwa jasna

Nie każdy podręcznik uwzględnia ją jako osobną warstwę. Często traktowana jest jak strefa przejściowa, czy też najbardziej wewnętrzna część warstwy rogowej. Nie mniej literatura kosmetologiczna podaje tę nazwę przy podziale naskórka i w związku z tym postanowiłam o niej również napisać. W warstwie tej struktury komórkowe są tak słabo widoczne, że ,by je odróżnić od leżących wyżej komórek warstwy rogowej, trzeba użyć mikroskopu elektronowego. Występuje zwłaszcza tam, gdzie naskórek najsilniej rogowacieje - wnętrza dłoni, podeszwy stóp.  

Warstwa rogowa

Do opisania struktury tej warstwy wykorzystywany jest czasami wzorzec ceglanego muru, gdzie cegłami są korneocyty a zaprawę stanowi układ lipidów międzykomórkowych. Lipidy te to przede wszystkim ceramidy, kwasy tłuszczowe, trójglicerydy i cholesterol. Pomagają one utrzymać właściwy poziom nawilżenia naskórka poprzez hamowanie odparowywania wody z warstwy rogowej. Równocześnie jednak stanowi barierę dla wielu substancji, które mogłyby być dostarczone z zewnątrz.

Lipidy komórkowe wypełniają przestrzenie między korneocytami,  silnie spłaszczonymi, pozbawionymi jąder  komórkami, wypełnionymi keratyną. Keratyna stanowi rdzeń komórki, wokół którego znajduje się zbudowana z białek i lipidów otoczka, zwana kopertą korneocytu.

Składnikiem warstwy rogowej jest również Naturalny Czynnik Nawilżający (NMF). Jest  to mieszanka substancji o właściwościach nawilżających m.in. mleczanów, aminokwasów, mocznika, kwasu piroglutaminowego i składników mineralnych. NMF odpowiedzialny jest za nawilżenie głębszych partii warstwy rogowej, a tym samym za elastyczność naskórka i jego młody wygląd.

ryc.1 Budowa naskórka - źródło D. Nowicka "Dermatologia"

2. Skóra właściwa

Poniżej warstwy podstawnej naskórka, oddzielona od niego błoną podstawną znajduje się skóra właściwa.  Granica między skórą właściwą a naskórkiem ma falisty przebieg. Obie te warstwy zazębiają się poprzez układ sopli  naskórkowych i brodawek skórnych, stanowiąc istotne dla pracy obu struktur połączenie skórno-naskórkowe.

Skórę właściwą dzieli się na dwie warstwy : brodawkową i siateczkową. Warstwa brodawkowa położona jest bliżej naskórka. Tu znajduje się sieć  drobnych naczyń krwionośnych, z których tlen i substancje odżywcze na drodze dyfuzji przekazywane są do komórek naskórka. Znajdziemy tu również włókna retikulinowe (drobne włókienka zbudowane z kolagenu typu III), które otaczają naczynia włosowate, zakończenia nerwowe, gruczoły łojowe i potowe.
Poniżej warstwy brodawkowej znajduje się warstwa siateczkowa, zbudowana z grubszych i bardziej "zorganizowanych" włókien kolagenu, elastyny i retikulinowych. Włókna te wytwarzane są w komórkach zwanych fibroblastami i uwalniane do przestrzeni międzykomórkowej. Substancja międzykomórkowa zbudowana jest w przeważającej części z mukopolisacharydów, których głównym przedstawicielem jest kwas hialuronowy. Jedną z ich funkcji jest utrzymywanie odpowiedniego poziomu nawilżenia w obrębie skóry właściwej. Wraz z kolagenem i elastyną mukopolisacharydy pomagają utrzymać prawidłową elastyczność i napięcie skóry. 
Z upływem czasu skóra ludzka stopniowo traci zdolność do zatrzymywania wilgoci. Włókna kolagenowe typu III, charakteryzujące się dużym powinowactwem do wody zaczynają upodabniać się w swej strukturze do kolagenu typu I. Swoją aktywność zaznacza również elastaza - enzym, którego działanie przyczynia się do degradacji włókien elastynowych. Spada także stopień syntezy zarówno kolagenu jak i mukopolisacharydów, w szczególności kwasu hialuronowego. 

ryc 2. Budowa włókien kolagenowych - źródło: internet

3. Tkanka podskórna
Najgłębiej położona warstwa skóry składa się z komórek tłuszczowych, tzw. adipocytów, układających się w zraziki, które otacza tkanka łączna. Pomiędzy zrazikami znajdują się wydzielnicze części gruczołów potowych, a także naczynia krwionośne i włókna nerwowe. Tkanka tłuszczowa, bo tak również nazywamy warstwę podskórną, pełni przede wszystkim funkcję izolacji termicznej, chroni organizm przed urazami mechanicznymi a także stanowi magazyn dla zapasów energetycznych. Jej grubość zmienia się zależnie od miejsca - najmniej mamy jej na czole, najwięcej (zakładając, że organizm funkcjonuje prawidłowo) na pośladkach. 

c.d.n.

Szczęśliwego nowego...

Pierwszy dzień nowego roku i pierwszy dzień bloga. Będzie o kosmetyce, mam nadzieję rzetelnie i bez przekłamań. Będzie o tym, jak funkcjonuje skóra i z jakimi problemami walczymy na co dzień. Trochę o dermatologii i kosmetycznym wspomaganiu leczenia skórnych dolegliwości. Będę również sporo pisała na temat chemii kosmetycznej, składu kosmetyków, tego co szkodzi i co nie szkodzi. Zajmę się także jednym z najpopularniejszych dziś trendów - kosmetyką naturalną i tzw. ekologiczną. Życząc wszystkim wielu sukcesów w Nowym Roku zapraszam do czytania i komentowania.